25 Nisan 2009 Cumartesi

belki de Ben'den Bir'e...



Baktığım yerde gördüğüm o değil bazen, bıraktığım yerde sandığım orada değil… yaşam akıp gidiyor, su misali parmaklarımın arasından kayıyor, yitiyor… bazen yetişemediğim duygusuna kapılıyorum… yetiştirmeye çalışırken hep bir şeyleri, belki de kendimi yetiştiremiyorum ben, yetişemiyorum hiç bir şeye, yere, kimseye… bazen aynada gördüğüm ben değil gibi geliyor… başka biri… gözleri uzak, ismi yabancı, duruşu tuhaf biri… bakıyorum gözlerinin içine… buradasın diyorum… buradayım… burada… bura’da… bu’rada… yabancı geliyor sesim… sen ile ben oluyor, ben ile o… korkuyorum… yaşam yabancı… nefes almak tuhaf bi şey… tüylerim ürperiyor… bu bile yabancı… trevenian’ın bi kitabındaki insan akvaryumu geliyor aklıma… akvaryumun içindeki ben miyim geri kalan mı bilmiyorum… alışamıyorum… deniyorum… burası tuhaf bi yer… gözlerimi kapıyorum, dinliyorum… dünya, seni dinliyorum… anlat bana geri kalanı… anlat, nasıl yaşanır burada… yaşamak… nedir yaşamak burada… hissetmek seni… hissetmek ruhunu, analığını… sığınmak belki bir ağacının kovuğuna, ağlamak karanlığından korkarak… düşmek, yuvarlanmak yaratılmış, üretilmiş uçurumlarından… ağlamak için sızlayarak…. her akan damlada yüreğine bir yenisini ekleyerek… ağlarken çığlık atmak isteyerek… ama hissetmeyerek… garip bi uyuşukluk içinde zamanın akmasını umarak… bildiğin ama hatırlamadığın bişeyleri bekleyerek… tanımadığın birini özleyerek… düşerek… saçma olduğu bile bile isyan ederek… kızarak… sonra susarak… çökerek… ağlayarak… düşerek… çökerek… üşüyerek… düşerek… çökerek… bilerek… düşerek… düşerek… yuvarlanarak… bilmediğin bir yerden… derinliğini bilmediğin bir yere… en dibi bulamayarak… düşerek… ama bir türlü erişemeyerek… ağlayarak… çökerek… düşerek… biterek… bitecek… belki de çoktan bitti diyerek… belki diyerek… belki ben’di bi yerlerde… bitti zamanın bir yerinde… belki sevdi, belki ağladı, belki çöktü, belki düştü yuvarlandı, belki küçücüktü, küçücük bi melekti belki de… dünya zamanının anlamadığı bir tarihinde, tanıyamadığı bir yerinde, bilmediği bir dilinde küçücüktü kayboluverdi birdenbire… belki de ben’den bir’e….

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder